Gatunek szybko rosnący o licznych kwiatach. Dorasta do 2 m wysokości po 10 latach. Kwitnie w maju-czerwcu. Kwiaty są pojedyncze różnej barwy od żółtych do kremowych. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych. Rośnie dobrze na glebach kwaśnych i nie wilgotnych. Odporny na zanieczyszczenia powietrza i mrozy.

Silnie rozgałęziony krzew dorastający powyżej 1m. Pokrój gęsty regularny spowodowany powolnym wzrostem krzewu. Liście miękkie podłużne, „owłosione”, jasno zielone, jesienią przebarwiają się na różne kolory. Kwiaty bardzo ładne, w zależności od odmiany lub osobnika, od odcieniów żółci po pomarańcze i czerwienie.

Krzew osiągający do 1 m wysokości. Najlepiej rośnie w pełnym nasłonecznieniu na glebach żyznych o odczynie obojętnym. Ma kształt kulisty lub rozłożysty. Kwitnie w maju. Rośnie wolno. Jest to gatunek przydatny dla pszczół. Dobrze znosi przycinanie szybko rośnie.

Nie wysoka odmiana Berberysu osiągająca około 1 m wysokości oraz około 1,5 m szerokości. Pędy gęsto ulistnione, wyrastają ze środka rośliny i tworząc łukowate rozgałęzienia. Liście jasno zielone, jesienią przebarwiające się od kolorów żółci po odcienie czerwieni. Czas kwitnienie przypada na maj, kwiaty zebrane w pęczkach, żółto zielonkawe.

Odmiana Berberysu charakteryzująca się kopulastym pokrojem, dorastająca do około 1.5 m wysokości i około 2 m szerokości. Pędu gęsto pokryte ostrymi cierniami. Liście zielone, charakterystycznie pokryte białymi plamkami, jesienią przebarwiające się w kolory czerwieni. Kwiaty pojawiają się w maju, drobne koloru żółtego.

Szybko rosnąca odmiana bzu dorastająca do około 3 m. Pokrój typowo krzewiasty z wiekiem tworzący niewielkie drzewko z kopulastą koroną i obwisłymi pędami. Liście zielone składające się z połączonych, ostro zakończonych listków, po roztarciu dające ostry zapach. Kwiaty drobne, białe, zebrane w baldachach, pojawiające się w czerwcu. Owoce w postaci niewielkich jagód, dojrzałe koloru granatowego, jadalne, używane do przetworów.

Ciekawa odmiana bzu charakteryzująca się szybkim wzrostem oraz charakterystycznym wybarwieniem liści, dorastająca nawet do 4 m. Pokrój typowo krzewiasty z wiekiem tworzący niewielkie drzewko z kopulastą koroną i obwisłymi pędami. Liście eliptycznie wydłużone, ostro zakończone, charakterystycznie wybarwiające się wokół krawędzi na kolor biały.

Zimozielony krzew osiągający do 2 m wysokości. Doskonale znoszący formowanie. Liście lśniące skórzaste. Może rosnąć nawet w zupełnym cieniu. Raczej powinien rosnąć na gruntach żyznych. W surowe zimy może na wierzchołkach przemarzać.

Wartościowa odmiana Derenia dorastająca do około 2m. Pędy jesienią przebarwiają się na czerwono. Liście złote żółte szczególnie na stanowisku nasłonecznionym. . Gatunek o niskich wymaganiach glebowych, zalecany na stanowiska wilgotne. Odporny na zanieczyszczenia powietrza.

Krzew osiągający w naszych warunkach do 2m. Najlepiej rośnie w półcieniu lub pełnym nasłonecznieniu na glebach lekko wilgotnych o odczynie obojętnym. Kwiaty białe w zbitych baldachach intensywnie pachnące, kwitnie w kwietniu i maju . Rośnie szybko. Owoce podobne do truskawki jadalne.

Niewielkie drzewo lub krzew dorastający do około 10 m, rzadko uprawiany w Polsce. Liście postrzępione dorastające do kilku centymetrów, ciemnozielone. Jesienią pięknie przebarwiają się w różne odcienie czerwieni. Pędy pokryte długimi ostrymi kolcami. Kwiaty duże, białe zebrane w baldachogrona.

Naturalnie występujący krzew w polskich Tatrach. Silnie i szybko rosnący. Osiągający średnice nawet do 3 m. Pędy koloru ciemnozielonego owłosione. Liście pokryte białym kutnerem. Wiosną liczne drobne kwiaty koloru białego. Owoce czerwone z zewnątrz pokryte włoskami. Lubi stanowiska słoneczne.

Niewielki krzew płożący dorastający do 30 cm wysokości. Drobne lśniące liście rozłożone bardzo regularnie na pędzie. Przebarwiające się jesienią na intensywny kolor czerwony. Roślina wybitnie światłolubna. Polecana na stanowiska osłonięte bez zimowych przeciągów. Lubiąca gleby przepuszczalne piaszczyste.

Gęsty krzew do 3 m wysokości, o przewieszających się gałęziach. Kwitnie w kwietniu. Kwiaty białe z płatkami rozpostartymi. Owoce 9-10 mm długości, kuliste, intensywnie krwistoczerwone. Wysoki i szeroki krzew, o ładnym pokroju, wymagający sporo miejsca.

Rośnie w formie niewysokiego drzewa lub wielopniowego krzewu. Cechą charakterystyczną tego gatunku są liście na spodzie gęsto, szarawo owłosione. Jesienią niezwykle atrakcyjnie stają się czerwonawe owoce zdobiące sylwetkę rośliny.

Nieduży krzew dorastający do około 1 m wysokości, młode pędy sztywne, pokryte brązową kora. Liście ciemnozielone, drobne o eliptycznym kształcie, krawędzie pokryte delikatnymi ząbkami. Kwiaty niewielkie białe, zebrane w kiście, silnie pachnące. Rozpoczyna kwitnienie w czerwcu. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste. Zaleca się gleby gliniaste, wapienne.

Krzew osiągający do 2m wysokości. Najlepiej rośnie w półcieniu na glebach żyznych o odczynie zasadowym. Ma pokrój rozłożysty lub nieregularny. Rośnie wolno. Jest to roślina silnie pachnąca. W październiku liście przebarwiają się na kolor bordowy. Kwitnie od maja do lipca.

Krzew dorastający po sześciu latach do ok. 1m wysokości. Zrzuca liście na zimę. Kolkwicja nie przemarza w naszych warunkach. Kwitnie w maju. Kwiaty różowo-pomarańczowe zebrane w kwiatostanach. Co do gleby niema dużych wymagań. Na stanowiskach słonecznych obficie kwitnie, czasami cała obsypana kwiatami. Roślina miododajna.

Obiela wielkokwiatowa to roślina o wiotkich, giętkich pędach, często przewieszających się. Ozdoba obieli wielkokwitowej są śnieżnobiałe kwiaty średnicy 4-5 cm. Obiela wielkokwiatowa charakteryzuje się szerokim, rozłożystym pokrojem, dorasta do 3 m wysokości. Obiela wielkokwiatowa preferuje miejsca jasne i słoneczne.

Rozłożysty krzew dorastający do 2 m wysokości. Dzięki podziemnym rozłogom gatunek ekspansywny. Liście szeroko eliptyczne, ostro zakończone, srebrzyste oraz błyszczące. Kwiaty drobne żółtawe. Owoce kuliste srebrzyste, jadalne. Roślina o bardzo małych wymaganiach, odporna na mróz oraz suszę.